رفت ....
اما مرا بزرگ کرد رفتنش
عاقل کرد ...
یاد گرفتم اعتماد بیجا تنهایی به بار دارد
یاد گرفتم وابستگی برای خداست نه بنده هایش
میبینمش .... اما
برایم طعم گذشته را ندارد
تلخ شده است !!!
ساعتها نگاهش هم بکنم گوشه ای از دلم نمیلرزد ...
رفتنش چنین خنثی کرد دلم را
که
برای خودش هم تکانی نخورد ....!